Scena muzyki polskiej – Łukasz Długosz, Marek Toporowski

Łukasz Długosz – flet
Marek Toporowski – pianoforte

Program:

Karol Kurpiński – Polonez D-dur na flet i fortepian historyczny [5']
Wojciech Sowiński – Variations Concertantes sur La Romance de L’Éclair na flet i fortepian historyczny op. 42 [4']
Józef Elsner – Rondo à la Krakowiak na fortepian historyczny [4']
Ignacy Feliks Dobrzyński – Introduction et Variations na flet i fortepian historyczny op. 18 [10']
Edward Wolff – Souvenirs de Boulogne na flet i fortepian historyczny [10']
Franciszek Lessel – Fantazja C-dur na fortepian historyczny op. 8 [9']
Michał Kleofas Ogiński – Polonez a-moll na flet i fortepian historyczny [4']
Michał Bergson – Grand Sonata na flet i fortepian historyczny [18']

Łukasz Długosz
Uznany przez międzynarodowych krytyków za jednego z najwybitniejszych flecistów. Jest również najliczniej uhonorowanym w historii polskim flecistą. Luxemburskie PIZZICATO za płytę Flute Stories okrzyknęło Długosza jednym z najwybitniejszych flecistów na świecie. Artysta nagrał 58 albumów płytowych zawierających w przeważającej części muzykę polską, które zostały bardzo wysoko ocenione przez krytykę europejską i za które otrzymał wiele prestiżowych międzynarodowych nagród fonograficznych, w tym nagrodę International Classical Music Award (ICMA), Pizzicato Supersonic Award oraz Fryderyki.
Absolwent studiów solistycznych w Hochschule für Musik und Theater w Monachium, studiów mistrzowskich w Conservatoire National Supérieur de Musique et de Danse w Paryżu oraz w Yale University w New Haven. Jest zwycięzcą kilkunastu konkursów międzynarodowych, w tym tak prestiżowych, jak te w Paryżu, Odense, Monachium oraz Viggiano. Koncertuje jako solista i kameralista w kraju i za granicą. Współpracuje z wieloma renomowanymi orkiestrami. Jako solista występował m.in.: w Carnegie Hall, w Musikverein Goldener Saal oraz Konzerthauswe Wiedniu, Konzerthaus w Berlinie, Gasteig Carl Orff Saal oraz Herkulessaal w Monachium, Poly Theatre w Pekinie, Xinghai Concert Hall w Guangzhou, Shanghai Concert Hall, Opera House w Katarze, Shin Kobe OrientalHall w Kobe, Sala koncertowa im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie. Grał pod batutą takich gwiazd, jak Zubin Mehta, James Levine, Mariss Jansons, Walerij Giergijew, Jesús López Cobos, Jerzy Maksymiuk, Jan Krenz, Jerzy Semkow, Jacek Kaspszyk, Gabriel Chmura, Agnieszka Duczmal. Był wielokrotnie zapraszany do wykonania koncertu fletowego Krzysztofa Pendereckiego pod batutą kompozytora. Koncert wykonywał m.in w Nowym Yorku, Pekinie, Doha, Berlinie, Paryżu, Londynie, Rydze, Koblenz, Helsinkach.
W 2010 roku Łukasz Długosz miał swój debiut fonograficzny z London Symphony Orchestra, z którą nagrał płytę z koncertem fletowym Michaela Colina. Artysta dokonał wielu nagrań archiwalnych, radiowych i telewizyjnych w kraju i za granicą. Jego koncerty były wielokrotnie transmitowane przez najważniejsze rozgłośnie radiowe, takie jak: BBC Radio 3, NDR, SWR, BR4, Deutschland Radio Kultur, Polskie Radio 2, Radio France, RMF Classic. Do tej pory powstało ponad 200 utworów dedykowanych jemu oraz żonie Agacie Kielar-Długosz. Większość powstałych dzieł to dzieła symfoniczne, które po prawykonaniu nadal są promowane i uwieczniane fonograficznie.
Zarząd Główny Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków przyznał artyście statuetkę Orfeusz 2016 za wybitne osiągnięcia artystyczne w dziedzinie wykonawstwa muzyki fletowej, w tym dzieł kompozytorów polskich. Prezydium Zarządu Głównego Związku Kompozytorów Polskich przyznało tegoroczną Nagrodę Honorową Związku Kompozytorów Polskich Artyście za szczególne zasługi dla promocji muzyki polskiej oraz poszerzanie repertuaru współczesnych kompozycji fletowych; za stymulowanie twórczości kompozytorskiej w tym zakresie oraz promocję nowej muzyki polskiej na świecie. Za wybitną działalność kulturalną i promocję kultury polskiej Łukasz Długosz został odznaczony zaszczytnym Orderem Odrodzenia Polski, medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis oraz otrzymał od Prezydenta RP tytuł Profesora sztuki. Prowadzi klasę fletu w Akademii Muzycznej w Gdańsku.

www.lukaszdlugosz.pl
www.flautoforte.pl

Marek Toporowski
Klawesynista, organista, kameralista i dyrygent – jest obecnie jednym z najbardziej znanych wykonawców muzyki dawnej w Polsce. Szczególnie ceniony jest jako wirtuoz – klawesynista oraz dyrygent specjalizujący się w wykonawstwie barokowej muzyki oratoryjnej. Jego bogate, improwizowane realizacje basso continuo sprawiają, że często uczestniczy w koncertach i nagraniach studyjnych wybitnych wirtuozów.
Po ukończeniu studiów w Akademii Muzycznej w Warszawie (organy – Józef Serafin, klawesyn – Leszek Kędracki) Marek Toporowski doskonalił swe umiejętności we Francji (Strasbourg), Niemczech (Saarbrücken) i Holandii (Amsterdam), pracując pod kierunkiem Aline Zylberajch i Boba van Asperena (klawesyn) oraz Daniela Rotha (organy). Otrzymał Pierwsze Nagrody Konserwatorium w Strasbourgu w dziedzinie organów i klawesynu oraz dyplom koncertowy Musikhochschule des Saarlandes (organy). W późniejszym okresie studiował również improwizację organową pod kierunkiem Juliana Gembalskiego (w Akademii Muzycznej w Katowicach). Ogromny wpływ na ukształtowanie się osobowości Marka Toporowskiego miało zetknięcie ze znakomitym pianistą Kajetanem Mochtakiem.
Jest laureatem I nagrody I Ogólnopolskiego Konkursu Klawesynowego im. Wandy Landowskiej w Krakowie (1985). Założyciel i dyrygent czołowych polskich zespołów specjalizujących się w wykonywaniu muzyki XVII i XVIII wieku: orkiestry Concerto Polacco i chóru kameralnego Sine Nomine. Z zespołami tymi przywraca życiu koncertowemu i nagrywa utwory dawnej muzyki polskiej. Czterokrotnie otrzymywał nagrodę Fryderyka. Koncertuje w Polsce i za granicą, dokonał kilkunastu nagrań płytowych w Polsce, Niemczech i we Francji.

www.marektoporowski.pl

Koncert jest współorganizowany przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca w ramach programu własnego Scena muzyki polskiej, finansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.